Bazen herkes görme duyusunu yitirir gibi

 


Bazen herkes sağır olur

 


Bazen herkes göremez hale gelir

 


Bazen vicdanlar tutulur

 


Bazen ölümcül bir sessizlik kaplar her yeri

 


Sağır edici bir sessizlik

 


Bakmayın siz

 


Bazen dediğime…

 


Yıllarca sürdü, sürüyor.

 


Bizim ülkemizde

 


‘Vicdanlar’

 


Sana, bana, bize göre parçalanmış

 


Benden olmayan/bizden olmayan

 


Acılara, sessiz  kalmak, duymamak…

 


Bunu söylerken utanıyorum ama

 


Hiç ama hiç umursamamak

 


Bir yaşam biçimine dönüşmüş bizde

 


Geçen yazım da yazdım…

 


Yıllardır binlerce insan biz suçsuz yere hapis yattık diye feryat ediyorlar

 


Bağırıp çağırıyorlar

 


“Duyun bizi” diyorlar

 


“Af istemiyoruz”

 


“Yeniden yargılayın” diyorlar

 


Ama nafile…

 


Bu sesleri duymamak için derin bir vicdani ayıbı hep beraber yaşıyoruz

 


Nede olsa onlar bizim çocuklarımız değil, onlar bizim kardeşimiz değil, onlar bizim babalarımız değil.

 


Tanımadığımız insanlar, adlarını bilmediklerimiz, bizim gibi düşünmeyenler, ya da farklı inançta olan insanlar…

 


Ne kadar kolay bunu söylemek

 


Hiç düşünmüyoruz değil mi?

 


Ya kardeşimiz olsaydı, ya babamız olsaydı ve yıllarca hapis yatsaydı,  suçsuz olarak hem de.

 


Kışı görmeden, yaz güneşine çıkmadan, baharda açan çiçekleri koklamadan, sonbaharda dökülen yapraklara dokunmadan…

 


Neredeyse bir ömür süren bir ayrılık

 


Evet, sizin ailenizden birileri olmadığı için mi, bunca sessizliğiniz?

 


Söyleyin lütfen

 


Öyle değil mi?

 


Biz ne zamandan beri bu hallere düştük

 


Biz komşusu açken uyuyamayan  bir ümmetin insanları değil miyiz?

 


Biz “haksızlık bir kişiye yapılırsa bir ümmete yapılmıştır” diyen bir ümmetin insanları değil miyiz?

 


Biz “adil olmak bizim karakterimizdir” diyen bir toplum değil miyiz?

 


Biz “kardeşlik hukuku her şeyden değerlidir” diye büyümedik mi?

 


Öyle isek ve böyle düşünüyorsak;

 


Bu seslere kulak vermeliyiz…

 


Öyleysek adaletin yerine gelmesi için haykırmalıyız

 


Elimizden hiç bir şey gelmiyorsa

 


Bir duamızı esirgememeliyiz.

 


Dualarımızı birleştirip adalet sağlanması için haykırmalıyız

 


Eğer bunu yazıp

 


Bunu sürekli gündemde tutarsak

 


İnanıyorum ki

 


Yakın zamanda bu insanlar ailelerine kavuşacaklardır…

 


Kalın selametle