Yüzyıllardan beri günümüze kadar, aynı havayı teneffüs ettiğimiz, aynı acıları paylaştığımız ve sevinçlerimizin de ortak olduğu din, dil, ırk farkı gözetmeden bu ülkede birlik ve beraberlik içinde kardeşçe kucaklaşarak yaşamak hangi birimize zarar verir acaba? Dilimiz rengimiz, ırkımız ne olursa olsun, bu topraklar üzerinde yaşayan hepimiz kardeşiz ve kardeşçe yaşamak mecburiyetinde olmalıyız. İçimizde nifak tohumlarını ekmeye çalışanlara prim vermemeli, onları sevindirmemeliyiz. Muhalif güçler pusuda beklemekte, birlik beraberliğimizin bozulmasını, birbirimize düşman olup onların ekmeğine yağ sürmemizi dört gözle beklemektedirler. Bu heyecanlı bekleyişlerini bertaraf edip sevinçlerini kursaklarında bırakalım, onların amaçlarına ulaşmalarına imkân sağlamayalım.
Kuşlar gibi uçmasını, balıklar gibi yüzmesini öğrendik; ama bu arada çok basit bir sanatı unuttuk: kardeş olarak yaşamayı.’’(martin luther king)
Yukarıdaki sözde anlatılmak istenen; teknolojik olarak bilimsel olarak hayatımızın kolaylaştığı, istediğimiz zaman istediğimiz yere ulaşabilecek imkânlara sahip olduğumuz bu çağda eksiklik olarak gördüğümüz tek şey kardeşliktir. Bu kardeşlik bağlarını sıkı tutmak hepimizi ileriye taşıyacağından hiç şüphemiz olmasın
Yüce Allah kuranı kerimde şöyle buyurmaktadır:’’o’nun varlığının ve kudretinin delilerinden biride gökleri ve yeri yaratması, dillerinizin ve renklerinizin farklı olmasıdır. Elbette bunda bilen ve anlayan kimseler için ibretler vardır. rum süresi 22.ayet
Bu ülkede farklı dil, renk ve mezheplere sahip olmamızı bir eksiklik değil de bir zenginlik olarak görmeli ve bu zenginliğimizi iyi korumalıyız. Sahip olduğumuz özelikler, bizi başka birinden üstün göstermek için yeterli sebep olmamalıdır. Üstünlük derecesi varsa o da sadece takva ile olur. Bunun dışında biz bütün insanlar yaratılış gereği kardeşiz. Biz insanoğlu dünyaya geldiğimiz zaman, nerede doğacağımız, hangi dili konuşacağımız, hangi dine mensup olacağımız, bilgisi bize verilmedi, bundan dolayı sorumlu da biz değiliz. Bunu Allahın bir lütfü olarak görmeli ve birbirimize olduğumuz gibi tahammül etmeyi öğrenmeliyiz.
Biz hepimiz tek kanatlı melekleriz ancak birbirimize sarılırsak uçabiliriz.’’(lucıano de crescenzo)
Birbirimize sırt çevirmekle, birbirimize kin düşmanlık beslemekle, ne birey olarak ne toplum olarak ne de ülke olarak kaybetmekten başka bir şey kazanacağımızı söyleyemeyiz. Bizim beraber kardeşçe yaşamamızı engelleyen bizi bir birimize düşüren, farklılıklarımızı bir zenginlik olarak değil de tehlike olarak gösteren etkenler nelerdir. Onları gözden geçirerek ülkemizi yaşanmaz değil refah düzeyi yüksek bir görünüme doğru yol almasını sağlamalıyız.’’birlikte kardeş gibi yaşamayı öğrenmeliyiz yoksa birlikte aptal gibi öleceğiz.(martın luther kıng) allaha emanet olun