Yazı, en etkili iletişim aracıdır.
Sümerleri seviyorum; yazıyı icat ettikleri için.
Yazının icadıyla tarih başladı.
Bilgi, nesilden nesile yazı ile aktarıldı.
İnsanları diğer canlılardan ayıran belki de tek becerileridir yazmak.
Yazmak... yazmak... yazmak. Ne güzel şeydir yazmak!
Yazmaya başladığım zamanlardaki ilk kargacık burgacık yazılarıma nasıl seviniyor, mutlu oluyorsam bugün de yazarken, kelimelerle oynarken bir o kadar seviniyor, mutlu oluyorum. Çünkü sahip olduğum tüm güzelliklerin ve de iyikilerimden dediğim listenin başlarında yer alan yazmak, benim için manevi bir zenginliktir, bir güzelliktir, bir farklılıktır. Yazmak bir başka keyiftir.
Keyif almak için yazıyorum.
Varlığımı hissetmek ve hissettirmek için yazıyorum,
Gönül pınarımdan akanları sizlerle paylaşmak için yazıyorum,
İçimdeki zehri dökmek için yazıyorum. Üstat Yazar Sait Faik Abasıyanık’ın dediği gibi ‘Yazmasam deli olacaktım.’
Beni başkasından değil kalemimden tanımanız için yazıyorum,
Kendimi daha iyi anlamak için yazıyorum,
Yaşadıklarımı anlatmak için yazıyorum,
Değişik hayatların bilinmesi için yazıyorum,
Hayallerimdeki dünyayı kurmak için yazıyorum,
Bulunduğum coğrafyaya, çağa ışık tutmak için yazıyorum,
Geçmişi geleceğe taşımak için yazıyorum,
Yaşamak ve yaşatmak için yazıyorum,
Paylaşmak, dayanışmak ve de yardımlaşmak için yazıyorum,
Hiç bir insan yeryüzüne iyi ya da kötü olarak gelmez, onu iyi ya da kötü yapan ailedir, çevredir. Bu insanların topluma kazandırılması için yazıyorum.
Toplumun değer yargılarına ters düşen, toplumun huzurunu kaçıran davranışları ortadan kaldırmak için yazıyorum.
Dünyayı güzellik kurtaracak. Bu güzelliklerden biri de edebiyattır. Bu inançla yazıyorum
İnsanları iyiliğe güzelliğe davet etmek için yazıyorum.
Doğayı korumak, doğal su kaynaklarımızı verimli kullanmak, çevreyi temiz tutmak, yaşamı kolaylaştırmak için yazıyorum.
Siz değerli okuyucularım eğer bu yazdıklarımı beğenmiyorsanız, siz daha iyisini yazın, yazan siz okuyan ben olayım.