Genel olarak çoğumuz konuşmayı seviyor ve konuşuyor ancak çok azımız dinlemeyi biliyoruz.
İnsan sosyal bir varlıktır, elbette duygularını, düşüncelerini, meramını anlatmak için konuşacak, öğrenmek için soracak ve öğrendiklerini paylaşmak için de anlatacak ama dinlemesini de bilecektir.
İletişimde sağlam temeller atabilmenin yolu iyi bir dinleyici olmaktan geçtiğini hepimiz biliyoruz.
Bu nedenle konuşmaktan çok dinlemeyi bilmek gerek. Hem denilmiyor mu, iki kulak bir ağız, iki dinleyip bir konuşmak içindir?
Atalarımız, ‘Söz gümüş ise sükut altındır.’ Sözüyle konuşmayı bilmek kadar dinlemeyi de bilmenin nedenli önemli olduğunu vurgulamışlardır.
Yunan Stoacı Filozof Epiktetos, “Bir güzel söz söyleme sanatı varsa, bir de güzel anlama sanatı vardır.” diyerek bu konunun önemine değinmiştir.
Ve yine Yunanlı Filozof Plutarch, “Dinlemeyi bilirsen, kötü konuşanlardan bile bir şeyler kaparsın.” demiş.
Dinlemeyi bilmek, bir erdemliktir, bir görgü kuralıdır, bir saygıdır, bir nezakettir, bir inceliktir, bir güzelliktir.
Güçlü ve sağlıklı ilişkileri kurmanın yoludur dinlemeyi bilmek.
İyi bir dinleyici olmak sabır ister. Amerikalı Yazar ve İletişim Uzmanı Dale Carneige, “Dinlemek gösterebileceğiniz nezaketlerin en büyüğüdür.” der.
Fakat ne yazık ki bu nezaketten mahrum olanlar az değildir.
Etkili konuşma, güzel konuşma, konuşma sanatı adı altında konuşmayla ilgili birçok eğitimin verildiğini duyuyorum ancak bugüne kadar dinlemeyi bilmekle ilgili herhangi bir eğitimin verildiğini hiç duymadım.
İnsan yaşantısında bilinmesi elzem olan konulardan biri de dinlemeyi bilmektir.
Geçenlerde bir parkın içinden geçerken nedense dinlenme ihtiyacını duydum ve en yakın bankta oturdum. Dinlenirken etrafı gözlemlemeye başladım. Hemen karşımda duran bankta oturmuş genç bir kadın ve dört beş yaşlarındaki çocuk gözüme ilişti. Çocuk ikide bir annesini dürtüyor, “Anne anne anne beni dinlesene. Sana bir şey anlatacam,” diyor ama anneden ses yok.
Kadın, telefona öylesine dalmıştı ki, tüm ruhuyla telefonda olduğu gibi neredeyse bedeniyle de telefonun içine girecekti. Çocuk birkaç kez daha tekrarladı baktı ki annesinden ses yok o da etrafı izlemeye başladı.
Çocuğunu dinlemeyen bir anne, öğrencisini dinlemeyen bir öğretmen ve personellerini dinlemeyen bir amir sorumluluğunu ne kadar yerine getirebilir ya da kendisine ve de çevresine ne kadar faydalı olabilir ki?
Ebeveynleri tarafından dinlenen çocuğun özgüveni olur, amiri tarafından dinlenen personel daha sağlıklı ve de seri çalışmak için gayret sarf eder. Dinlemesini bilen personel de daha çok verimli olur.
İnsan iletişiminde dinleme becerisi en etkili faktördür. Dinlemeyi bilmeyen öğrenemez. Öğrenmeyen bilemez, bilmeyen de sağlıklı konuşamaz sağlıklı iletişim kuramaz.
Bugün hangi alanda olursa olsun, her başarılı kişiden, ‘iyi bir gözlemleyici ve çok iyi bir dinleyiciyimdir’ sözlerini duyarız.
Bu güzel nezaketten herkesin nasibini alması dileğiyle kalın güzelliklerle.