Tebessüm kelimesinin sözlük anlamı gülümsemedir.
Tebessüm ya da gülümseme, fizyolojide özellikle ağzın iki kenarındaki ve gözlerin çevresindeki kasların hareketiyle oluşan bir yüz ifadesidir, diye tanımı yapılmaktadır. Tebessüm eden bir simaya veya sık sık gülümseyen bir kişiye “güler yüz”, “güleç” ve “mütebessim” denilmektedir ve genel olarak kaynağı mutluluktur.
Gülümseme, iki insan arasındaki en kısa iletişimdir.
Tebessüm ya da gülümseme istisnai bir durumun dışında bir tercihtir.
Gülümseyen bir yüz, ben sağlıklıyım, ben güçlüyüm, ben mutluyum, ben hem kendime hem de çevremdekilere faydalı olabilirim, aynı zamanda karşısındakine seni seviyorum, sayıyorum, önemsiyorum, benim için değerlisin, sana yardım edebilirim ancak somurtkan bir yüz, ben sağlıksızım, ben canımdan bezmişim, benim kendime faydam yok, size nasıl faydam olsun ki? Diyen bir tavır ifade eder.
Somurtkan ya da güler yüze sahip olmada tercih sizindir.
Ruh ve bedenden oluşan insan, diğer canlılar gibi o da fanidir. Ve fani olduğunu bildiği halde yaşamı kolaylaştıran ve dünyanın en basit eylemlerinden olan gülümseme eylemini az kişi gerçekleştirir.
Oysa gülümseme, insanın ruh ve beden sağlığı üzerinde ve insan ilişkilerinde önemli bir yeri olduğunu hepimiz biliriz.
İletişimin en temel unsurlarından olan gülümseme, karşıdaki kişide sıcak ve samimi bir his uyandırıp güven ve olumlu bir izlenim bıraktığından kişiyle daha kolay bağ kurmasını sağlar.
“Bebekler yüzlerinde bir gülümsemeyle dünyaya gözlerini açar. Uzmanlar bu gülümsemeyi ‘refleks gülüşü’ olarak adlandırır. Bu yeni doğanın ebeveynleriyle içgüdüsel olarak bağ kurma şeklidir ve aslında bu yolla hayatta kalmasının onlara bağlı olduğu insanlara kendini sevdirmeyi amaçlamaktadır.” Yazar Lorenz Wagner'in ‘Çok Hisseden Çocuk’ kitabından.
Çoğumuz tebessüm eden bebeği görmüştür. Bu güzel eylemi bebeklikte gerçekleştiriyoruz da neden büyüyünce devam etmiyoruz ki?
Gülümseme, çevreye olumlu bir enerji yaydığından insan ilişkilerinin güçlenmesinde önemli bir rolü vardır. Samimi ve mutlu ilişkileri pozitif bir duruş oluşturur. Fakat maalesef halkla ilişkilerin olduğu alanlarda çok az güler yüzlü çalışan görüyoruz.
Yaşam şartlarının insanı doğal olan her şeyden uzaklaştırması ve insanı beton yığınları arasında yaşamaya mahkum etmesi zaten insanı yoruyor.
Yaşam mengenesinin iki kıskacı arasındaki ruhu taşıyan bedenin gönül bahçesinde, gri bulutlara inat, ilkbahar güneşinin hüzmeleri göz kırpıyorsa ‘o insan ben yaşıyorum ve yaşatabilirim’ diyordur. İşte böyleleri halkla ilişkiler alanında çalıştırılmalıdır somurtanlar değil. Böyleleri çalıştırılmalı ki bunlar hem kendine hem kuruma hem de halka daha faydalı olabilsinler.
Yaşam zaten insanı yoruyor, hastane kapısına giden bir hasta zaten mutsuz, yaşamın keşmekeşi içinde işi icabı bir devlet dairesine giden bir insan zaten yorgun, bir de asık suratlılar onları yormasın, ne onları ne de başkalarını.
Dünyanın En Zeki İnsanı olarak bilinen William James Sidis, “Mutlu olduğumuz için gülmeyiz, güldüğümüz için mutlu oluruz.” demiş.
Toplumun sağlığı açısından bu konu önemli bir konudur. Özellikle halkla ilişkiler alanında çalışan kişilerin, kendi kurumları tarafından somurtmayı gülümsemeye çevirecek farkındalıkların ya da etkinliklerin düzenlenmesi halinde bu sorunun aza indirileceğine inanıyorum.
Her yıl Ekim ayının ilk cuması olarak kutlanan “Dünya Gülümseme Günü” bir gün değil her gün olsun.
Bir gülümseme dünyayı değiştirebilir, yüzünüzden gülümseme eksik olmasın, kalın sağlıkla. :)