Bazen adını koyamazsınız
Ya da bu mümkün değil
“Olamaz” diye iç geçirirsiniz
“İnanamıyorum” demek istersiniz
Ama
Fakat
Demek ki
Olabiliyor diyeceğimiz ve dediğimiz öyle çok
Olay
Mesele
Ve yaşananla karşılaştık ki
Artık hiç şey sürpriz gelmiyor insana
İnsan ilişkileri neredeyse tümüyle paraya ve güce dönüştüğü ender dönemlerden birini yaşıyoruz
Artık karakter
Bilgi
Deneyim
Vicdan
Değil sadece ama sadece şişik cüzdanların kıymetli olduğu bir dönem
Daha çok para kazanma hırsı
Daha çok gücü ele geçirme hevesi
İnsanları insanlıktan uzaklaştırmaya başlamış
Yoksulluğun bu toplumu nasıl bir acımasızlık içerisinde değirmen taşı gibi öğüttüğü unutulmuş gibi
Milyonlarca işsiz
Ve çaresiz insan yaşamıyor gibi davranmak
Duymamak
Görmemek
Ve konuşmamak bir ahlaka dönüşmüş
Biz bu değildik
Biz nasıl bu hale geldik
Bizim inancımız da komşusu açken kendisi tok yatan bizden değildir anlayışı yok olmuş
Yoksulu daha çok yoksullaştıran tefecilik zulmü almış başını gidiyor
En acısı da
Tefeciliğin değerli bir meslek olarak kabul görmesidir
Hayır binlerce kez hayır
Tefecilik zulümdür
Tefecilik kandır
Tefecilik günahtır
Ama ne yazık ki sesimizi duyuracak bir mecra yok
Bu zulme son verecek bir irade yok
Ve daha çok teşvik var
Bu zalimler toplumda kıymetli insanlar olarak dolaşıyorlar
Ne acı
Bu sadece bizim bölgeye mahsus bir durum değil
Tüm Türkiye’de yaygın bir şekilde devam ediyor
Hele son ekonomik kriz ile beraber
Vampir gibi çoğalmaya başladılar
Allah sonumuzu hayır etsin inşallah
Çok umutlu muyum?
Değilim
Ama umutlu olmak istiyorum
İnancımıza güveniyorum
Bizi biz yapan vicdana güveniyorum
Dedelerimizin
Nenelerimizin
Bize öğrettiği ahlaka güveniyorum
Ve güvenmeye devam edeceğim
Aslında yerel secimi yazacaktım ve bölgemizde Akparti’ye aday başvurularının neden bu kadar az olduğunu sorgulayacaktım ama olmadı
Kanayan yara olan
Para ve güç hırsını yazmak gerektiği inancı beni bu yazıya sevk etti
Gelecek sefer
Yerel seçimlerini yazmaya çalışacağım
Kalın selametle