Canlıların yaşaması için hava, su ve ekmek gibi ana unsurlar lazımdır. Bunlarla beraber tefekkür, insan için lazım, hatta elzemdir. Bundan dolayı tefekkür etmeyen insanın ya cahil, ya deli ya serseri olması kesindir. Zira tefekkürü icra eden kişi hem yaratanı hem de yaratılanı tanır ve yaratılışın hikmetini de idrak ederek istikameti bulur, kulluğunu anlar ve ibadete yönelir. Yani tefekkür bu zirveye kadar yükseltir insanı.
Kemal zirvesine yükselen mütefekkirlerin tümü tefekkür okulunun mezunlarıdır. İnzivaya çekilip tenha yaşayan bir kısım mütefekkir, zamanlarını "çilekeş" denilen zemin mekânlarda geçirirler ve o tenhalıkta Allah'la baş başa kalırlar ve bu okulda Allah'a kavuşurlar. Zira peygamber (sav) buyurur ki تفكر ساعة خیر من عبادة سنة "bir saatlik tefekkür bir senelik ibadetten hayırlıdır"
Tefekkür ibadeti diğer ibadetler gibi zamana, mekâna, pozisyona, hatta bedensel temizliğe, abdeste ihtiyacı yoktur, o her mekânda her zaman abdestsiz, hatta cünüp halde yapılabilmektedir.
Mümin ol, tefekkür ile beslen.
Tefekkür ile tahsil edilir iman
Onsuz kalma ha! eman el- eman.
Buna şart değil zaman ve mekân.
Hakka namzet ol.