Spor demiyorum
Futbol konuşalım istiyorum.
Ülkemiz hangi sıkıntı içinde olursa olsun ister ekonomi, isterse başka sorunlar, hiçbir sorun ve gündem futbolun önüne asla geçemiyor…
Bunu en son fener Galatasaray maç öncesinde gördük,
Tüm ülke maça kenetlenmişti,
İşi olan erteledi yola çıkacak olan çıkmadı, evlenecekler evlenmedi, hastalar ameliyat olmadı…
Birkaç saat dahi olsa herkes ekonomiyi, yaşadığı şehrin sorunlarını unuttu.
Unutturdu o etkinlik,
Yani futbol !
Futbola ben gerçek anlamda spor müsabakası diyemem çünkü çok sert bir spor oyunu ve aslında oyundan da öte bir hesaplaşma sanki.
Özelikle büyük bütçeli ve kökü eskiye uzanan taraftarı bol kulüpler arasında oynanan maçlar daha saha içinde değil, saha dışındaki taraftar kitlesini adeta kendine bağlıyor.
Bir bakıyorsunuz hop bir takımın taraftarısınız ve artık bırakamıyorsunuz nedeni basit karşı tarafta da başka bir takımın taraftarı mevcut ve her maçta bir hesaplaşma var
Hangi takım büyük diye…
İşte ben bunu için tam anlamı ile spor demiyorum futbola.
Zira spordan çok dış çekim var yani çekişme var taraftarlar arasında…
Geçen akşam da öyle oldu maça bir kaç saat kala bir köşede Fenerbahçe taraftarları bir köşede Galatasaray taraftarı ellerinde trampet ve davullar meşaleler Batman'ı adeta bir stat havasına soktular kendimi bir anda İstanbul'da sandım.
Marşlar sloganlar tamtamlar çok hoşuma gitti doğrusu bu eğlenceliydi
Kavga yok şarkılar var .
Bakın sporun futbolun en güzel karesi aslında budur.
Gençlik böyle olmalı bir araya gelip şarkılar türküler söyleyip enerjilerini atmaları gerekir.
Böyle güzel şeyler olunca da kavga gürültü olmaz.
Omuz omuza söylenen şarkılar marşlar tezahüratlar futbol için olsa da güzel olan güzeldir, demek ki futbol insanları bir araya getirip şiddeti durdurabiliyor.
Orda toplanan çoğu taraftar belki de ilk kez görüşüyor ama beraber aynı şarkıyı söyleyip aynı heyecan ve mutluluğu yaşadılar.
Bunu başka yerde ortamda göremeyiz.
Bu futbolun bir mucizesi aslında.
Aynı şekilde maçı izlemeye gidilen lokalde de benzer güzelliklere rastlamak mümkün, taraftarlar hop oturup hop kalkarken maç sonu herhangi bir taşkınlık ve gürültü yoktu, yenilen evin yolunu tutuyor yenen seviniyor hata şehir turu atıp kutluyordu.
Çok güzel hareketler bunlar çok.
Ben bu yüzden futbola sadece spor oyunu olarak bakmıyorum, futbol aslında bir yaşam tarzını da oluşturuyor, bir Beşiktaş’lı asla kırmızı sarı giymez aynı şekilde bir Galatasaray’lı da sarı lacivert renkleri tercih etmez.
Yani yaşam tarzını da etkiliyor futbol aslında.
Yani taraftar olmak takımını desteklemenin yanı sıra , yaşam tarzını da tutuğun takıma göre ayarlıyorsunuz.
İlginç ama gerçek.
Futbolu sevmemin tabi ki bir özeliği var.
Birincisi heyecanlı ve adrenalin salgılıyoruz .,
İkincisi tarafsınız ve karşınızdaki arkadaşınız da rakip taraftar yani hafta içinde konuşulacak konulardan biri futbol oluyor ‘yendik’ ya da ‘yenildik’
Berabere mi kaldı maç hakem ayvayı yedi, ‘hakem kötüydü kanka’ türlü bahane sebep ve ortak sohbetler…
Bu da futbolun bir güzel bir yönü daha sohbet kaynağı maç doksan dakika olsa da, akşama kadar çevir evirir konuşuruz.
Analizi bir sonraki maça kadar devam eder ..
Futbolun bir oyun ve takım sporu olduğunu unutmadığımız sürece futboldan keyif almamız eğlenmemiz mümkün
Ama!
Holigan ve saldırgan bir şekilde tarif olacaksak hiç takımımız olmasın daha iyi, taraftar bile olmayalım çünkü şiddet hakaret küfür futbolun içinde hiç olmaması gereken bir davranıştır.
Maç biter her şey orda kalır maça gelen giderken herkes önce insandır kardeşimiz abimiz akrabamız dayımız amcamız asla düşmanımız değil sadece karşı taraftar ya da aynı takım taraftarı olur ya da olmaz.
Futbolda şiddet asla kabul edilemez
Sevgi ile kalın