Henüz oyun çağında, yaşı küçük ama yükü büyük bir çocuk…
Sokak sokak dolaşıyor; çöplerden plastik, karton ne bulursa topluyor.
Okul sırası yerine kaldırımların tozuna oturuyor, teneffüs yerine sokaklarda soluklanıyor.
Diğer yanda ise bir sokak köpeği...
Onun önüne bırakılmış salamlar, sosisler, mama kapları…
Bu şehirde herkesin bir derdi var belki, ama bu manzara yürek burkuyor.
Çocuklar oyun parklarında kahkahalarla büyümesi gerekirken, bazıları bir lokma ekmek için yük altında eziliyor.
Ve birileri, belki iyi niyetle, bir köpeği doyururken…
Başka bir yerde bir çocuk aç kalıyor.
Bu kare, belki birçok yerde yaşanan bir çelişkinin resmi.
Ve insanın içi sızlamadan geçilecek bir manzara değil.
“Yorumsuz” desek değil…
Çünkü yorum da yürek burkuyor.
