DOKTORLAR VE BAYRAMDA EYLEM
İnsan ancak sağlığını kaybettiğinde sağlığın en önemli şey olduğunu anlar.
Sağlığı yerinde olanların belki de eleştirdiği, umursamadığı doktorlar hiç hesapta olmayan umulmayan bir zamanda şifa veren bir meleğe dönüştüğünü görebilirsiniz…
Evet, bir gece ağrısız uyuyabilmek için ya da çocuğuna, annesine, babasına musallat olmuş hastalığın şifası için yapamayacağı şey yoktur insanın.
acil servis kapısında bekleyen hasta yakınlarının gözlerinde umudun en somut, ona neredeyse ellerinizle dokunabileceğiniz kadar maddeleşmiş halini görürsünüz.
Doktorların ağzından çıkacak kelimelerin en güzelinden olmasından daha büyük bir armağan yoktur o anlarda, o umudun taşıyıcıları için.
şifayı bulduğunda ise en kadim bayramlardan bile daha büyük bayramdır artık, zaferle bitmiş bir savaşın sonunda kurulan şenliktir. Sadece yıldönümlerinde kutlanmaz üstelik, sağlıkla geçen her gün insanın kişisel bayramıdır.
Doktorların günüydü dün, 14 Mart Tıp Bayramı!
Ne kadar bayram dense tabii…
Baksanıza fırsatına bulan kaçıyor memleketten.
Mesele sadece maaşları değil elbette, gitmelerinde onlarca sebep var.
Bir yandan doktorların “gidiyorlarsa gitsinler”den sonra “bak gideriz ha” ile grevle kutladıkları 14 Mart Tıp Bayramı.
Grevden dolayı biraz buruk biraz üzgün kutlayacağız bu sene bayramımızı ancak mevcut sistemin dayattığı idiokrasi bitip gittiğinde canım ülkemin doktorlarının tekrardan hak ettikleri yere geldiğinde şarkılarla türkülerle kutlayacağız bayramlarını.
