HAYATTAKİ EN PAHALI İKİ ŞEY

Peygamberimiz bir hadisinde şöyle buyuruyor: “İki nimet vardır ki insanların çoğu onları değerlendirme konusunda aldanmıştır: Sağlık ve boş zaman.”

Allah insanı en güzel biçimde yaratmış, onu güzelliklerle donatmıştır. Yürümek için ayak, görmek için göz, duymak için kulak, düşünmek için akıl vermiştir. İnsan vücudundaki organlar büyük bir uyum içindedir. Her biri kendi görevini tam ve eksiksiz yapmaya çalışır. Bu uyumlu çalışma insanın sağlığını oluşturur.

Sağlık, Allah’ın bize vermiş olduğu en önemli nimetlerden biridir. Ancak biz insanlar bu nimetin değerini yeterince bilmiyoruz. Bazen bir sınavı kazanmak için günlerce uykusuz kalıyoruz. Bazen daha fazla para kazanmak için bedenimize aşırı yükleniyoruz. Bedenimize aşırı yüklendiğimizde ya iç organlarımıza zarar veriyor ya da bazı değerlerimizin yükselip düşmesine sebep oluyor. Vücuttaki bir dengesizlik önlem alınmayınca daha büyük hasarlara yol açıyor. Daha fazla para kazanma veya makam elde etme hırsıyla hem bedenimizi yoruyor, ona zarar veriyoruz hem de Allah’ın bize emanet olarak verdiği bedenimizi korumamış oluyoruz. Kimi zamanda çok fazla yemek yiyerek midemizi yoruyor, bedenimize zarar veriyoruz. Halbuki peygamberimiz midesinin üçte birini yemeğe, üçte birini suya, üçte birini de hava için bırakmıştır. Diğer taraftan peygamberimiz; gündüzlerini oruçla geçiren Abdullah b. Amr’a: “Böyle yapma. Oruç tut fakat iftarını da yap. Gece ibadet et ama uykunu da al. Çünkü vücudunun sende hakkı var.” demiştir.

Allah’ın bize verdiği diğer önemli bir nimet “zaman”dır.

Allah bize şöyle sesleniyor: “…Size öğüt alacak olanın öğüt alabileceği kadar bir ömür vermemiş miydik?...” (35;37). Evet, Allah; ders alacağımız, öğüt alacağımız, O’nu seveceğimiz, O’na uyacağımız kadar bize bir “ömür mühleti” vermiştir.

Allah yine şöyle sesleniyor: “And olsun zamana ki, insan zarardadır. Ancak iman edip salih amel işleyenler, birbirlerine hakkı tavsiye edenler ve birbirlerine sabrı tavsiye edenler başka.” (103;1-3). İman edip iyi amellerde bulunuyorsak sonra da birbirimize hakkı ve sabrı tavsiye ediyorsak hem zamanı iyi yönetmiş oluruz hem de ahiret alışverişinde zarar etmemiş oluruz. 

Zamanı yönetmede iki şey çok önemlidir. Birincisi tembellik yapıp boş oturmamaktır. Çünkü Allah “Öyleyse, bir işi bitirince diğerine koyul.” (94;7) demektedir. İkincisi boş şeylerden uzak durmaktır. Çünkü Allah müminlerin özelliklerini anlatırken “Onlar her türlü boş söz ve yararsız işlerden yüz çevirirler.” (23;3) demektedir. Müslüman için vakit çok değerlidir. Dolayısıyla Müslüman işe yaramayan, zararlı, boş, gereksiz olan her türlü konuşmadan, sohbetten, işten, davranıştan uzak durur.

Bir sahabe anlatıyor: Resulullah efendimizle yolda yürüyorduk. Bir kadın önümüze geçti. Peygamberimizi durdurdu ve derdini anlatmaya başladı. Allah’ın Resulü, kadına döndü ve onu dinlemeye başladı. Kadın bir süre derdini anlattı. Allah Resulü o bitirinceye kadar dinleyip kadının ihtiyacının giderilmesi ile ilgili talimat verdi ve yolumuza devam ettik.

Vaktimizi boş ve zararlı işlere harcayacağımıza insanlara faydalı olma yolunda değerlendirmeliyiz. Bazen komşumuzun bize işi düşer; biz, “vaktim yok” deyip kahveye oyun oynamaya gideriz. Bazen akrabamız bir konuda bizden yardım ister; biz, “vaktim yok” deyip vaktimizi sosyal medyada geçiririz. Burada hem vaktimizi boşa harcadık hem de başkalarına yardım etme sevabından mahrum kaldık. Çünkü Müslüman kardeşimize zaman ayırdığımızda sevap kazanırız. Bir insana zaman ayırmak aynı zamanda ona değer vermek demektir.

 “Dünyadaki en pahalı ve en değerli şey nedir?” diye sorulsa herhalde birincisi “sağlık” ikincisi de “zaman” demek gerekir. Çünkü yaşamak içi, çalışmak için, güzel işler yapmak için önce sağlığımız yerinde olmalı. Bize emanet olarak verilen bedeni her türlü zararlı alışkanlıktan ve maddeden korumalıyız. Bedenimizi eziyet verecek derecede yormamalıyız. Bu emanete en iyi şekilde bakmalıyız. Süresi Allah’ın yanında belli olan “zaman” nimetini en pratik, en verimli şekilde kullanmalıyız. Zamanımızı tembellik yaparak, boş söz veya faydasız olan işlerde harcamamalıyız.