TÜRKİYE'NİN UMUDA İHTİYACI VAR

Türkiye’nin umuda ihtiyacı var.

Sırtımı  Hasankeyf’in tarihi ihtişamına dönüp

Gözlerimi kapattığım da

Binlerce yıl

Bu topraklar da yaşanan savaşlar

Krallıklar

Hükümdarlıklar

Medeniyetler

Yoksulluklar

Muhteşem zenginlikler

Ve bugün sadece su ile kaplanması aklıma gelince

Kendime bile tarif edemediğim hüzün ile kaplanıyor yüreğim

Evet

Buralar da

Yüzbinlerce insan yaşadı

Medeniyetler kurdular

Savaştılar

Kimi zaman istilaya uğradılar

Kimi zaman zaferler kazandılar

Kimi zaman göç ettiler

Kimi zaman yoksulluktan kırıldılar

Kimi zaman destansı hikayelere konu oldular

Ama bugün yoklar

Öyle zor ki bunları

Hasankeyf’e bakarak yazmak

Aslında bize

Hepimize dersler çıkaracak bir tarih yatıyor burada

En önemli ders ise

Bu dünya geçicidir

Zengin de olsan

Yoksul da olsan

Güzel de olsan

Çirkin de olsan

Kral da olsan

Kraliçe de olsan

Bu dünya da misafirsin

Seni elindeki maddi gücün bile misafir olmaktan alıkoyamaz

İkinci ders ise

Ne olursanız olun

Iyi bir insan olun

Sizin en değerli sermayeniz iyi insan olmaktan geçer

Hasankeyf’e bakarken

Türkiye’yi düşünmek

Türkiye için umutlar beslemek

Türkiye’nin yarınlarına sağduyu ile bakmak

Evet

Hasankeyf insana sadece acıyı hissettirmiyor

Umut ve hayal de aşılıyor

Hasankeyf insana insanlığı öğretiyor

Ben bu görkemli tarihim de

Nice insana

Kol ve kanat oldum

Ama onlar artık yoklar

Ben sevdaların adresi oldum

Ama artık yoklar

Düşünün diyorum size

Eğer

Dicle’nin kabaran dalgaları

Sizi kendinize getiremiyorsa

Benim tarihimi iyi okuyun

Ve söyleyin

Hepimiz misafir değil miyiz?

Ben

Kendi payıma aldım bu heybetli mesajı

Ve sesleniyorum

Hem kendime

Hem Türkiye’ye

Bizim kardeşçe yasamak dışın da

Bir seçeneğimiz var mı?

Yok

Ve yine yok diyorum

Türkiye kardeşçe yaşamayı hak etmiştir

Bizlerde

Bu misafir dünyada

Kardeşçe

Ve iyi insanlar olarak

Yaşamayı hak ettik

Türkiye bu umudu yaşamalı

Demeden önce

Bir kez daha düşünmemiz için

Son on yıldır bu coğrafya da yasadığımız bunca acı ve ölümlere rağmen hayatın devam ettiği

Hele ki kimi acıların hiç bitmeyecek gibi tahammülü imkansız yaralar açmasına rağmen  unutulmaya yüz tutuğunu görünce

Bir daha kardeşliğe ne çok ihtiyacımız olduğunu anlıyoruz

Bunun için diyorum ki

Bu ülkede

Hangi düşünce de

Hangi inanç da

Hangi etnik yapıda olursak olalım

Hep beraber yasamak mecburiyetindeyiz

Ve kardeşçe

Kalın selametle