Gazetemizin yarım asırlık arşivlerini karıştırıyoruz.
Petrol üretimi, TPAO’nun işçi alımları, sinema haberleri, konserler ve küçük çaplı etkinlikler.
Batman, 40 yıl önce sanki daha hareketliydi.
Bugünkü hareketliliğin içi boş sanki.
O zamanın insanları daha duyarlı, daha paylaşımcı, daha iyi gibiydiler.
İnsanlar değerlerine daha çok sahip çıkıyordu.
Bugünkü gibi lokal birkaç hırsızlık, darp ve benzeri asayiş olayları yine vardı ama herkesi birbirini tanır ve herkes toplumsal sorunların çözümüne daha çok katkı sunuyordu.
Tatlı siyasi rekabetler, kız kaçırmalar, okulların yıl sonu müsamereleri gazetemizin başlıca haberleriydi.
TPAO halkın malı olduğu için insanlar o kuruma “kutsal bir nimet” gözüyle bakıyorlardı.
Hele hele sportif etkinlikler çok renkli ve çok heyecanlıydı.
Yeni televizyon ve araba markaları, “falan saat marka artık ilçemizde satılmaya başlandı” haberleri…
Yani o zaman memleket aidiyeti daha kuvvetliydi.
Şimdiki kıskançlık, çekemezlilik, dedikodu ve arkadan çekiştirme, hileli rekabetler arşivdeki gazetemizin haberlerine göre artmış gibi görünüyor.
“bana ne”cilik zaten had safhada…
Basit bir haksızlıkta insanlar hemen birleşebiliyordu.
Ama bugün, Batmanı satsalar da kimseden ‘çıt’ çıkmıyor…
Yani arşivler bize Batmanda duyarsızlığın arttığını gösteriyor…