İnsanlar yaşadıkları, havasını solduğu ve ekmek yediği yerden ziyade dedelerinin geldiği yerlerden kendini sayması alışkanlığı bir türlü gitmedi.
Batman gibi bir yerde 40-50 sene ikamet edenlerin bir kısmı halen atalarının geldikleri yörelerden kendilerini saydıklarını görüyoruz.
Elbette insanın aslı ve nesebi ile anılması güzeldir ama yaşadıkları şehirde bile halen eskiden geldiği yer ile hareket etmesi bu çağın gerekliliğine ters düşmektedir.
İnsanlarımızda halen “bölgecilik” ve “köylülük” hatta “mıntıkacılık” olduğunu görüyoruz.
‘Bölgecilik’te genelde “Bizim şu bölgenin insanı”, ‘köylülük’te ise “nede olsa bizim köylümüzdür” ve en ilginci ise “Bizim mıntıkadan” diye insanlarda ayrımcılıklarla karşılaşıyoruz.
Batmanlılık bilincinin henüz tam olarak yerleşmediğini görüyoruz.
Bürokraside, siyasette, piyasada “nerelidir?” alışkanlığının artık işe yaramayacağına inanlardan biriyim.
Bu zamanda bu düşüncenin demode olduğunu, “Batmanlılığın” her şeyden önce geldiğine de inanlardan biriyim.
Bu Hasletin ayrımcılığa ve adam kayırmaya gelmesi kötüdür.
Devlet kurumlarının bir kısmında, esnafların içinde, siyasette halen bu zihniyetin olması fayda getirmeyecektir.
Batmanlılık Bilincinin yerleşmesi ümidiyle…