‘Hastalık hastasıyız’ dediğimizde tepki gösteren oldu.
‘İlaçsız yaşayamıyoruz’ dediğimizde ‘abartıyorsunuz’ diye söylenen oldu.
İnanın ekmek-su gibi ilaçlar bizim en temel ihtiyacımız olmuş durumda.
Canı sıkılan ilaç içiyor…
‘başım ağrıyor’ diyerek leblebi gibi hap atıyoruz.
Bunları yaparken çoluk-çocuğa da örnek oluyoruz.
Derdimiz yetmezmiş gibi onları da ilaç müptelası yapıyoruz.
İlaç bağımlığı bu yana doktorların yanında ilginç olacak durumlarda yaşanıyor.
Bunu anlatan tanınan bir hekim arkadaşımız…
Yeşilkart bünyesinde GSS’li olan hasta çocuğunu doktora götüren bir kadın, yapılan muayene ve tedaviden sonra yanında getirdiği diğer çocuklarını da doktora muayene ettirmek istedi.
Doktor “bunlarda mı hasta?” deyince değerli annemiz “yok gelmişken bunlara da bak. Bize bol bol ilaç yazman için…”
Güler misin, ağlar mısın?
Şimdiden çocukları kimyasallara alıştırıyorsak vay halimize…