Her şeyi unuttuk. Bu nasıl başladı hatırlayan var mı? Nerede yanlış yaptık bilen var mı? Neden gözümüzü yumduk anlayan var mı?
Evet, her şeyi unuttuk: Yaşama amacımızı, insana sevgimizi ve en önemlisi benliğimizi unuttuk. Dünyanın rengarenk gibi görünen ama siyahtan ibaret olan haline kapıldık. Unuttuk işte, unuttuk her şeyi. Dinimizi, inancımızı, hayallerimizi, geleceğimizi unuttuk. Yitirdik her şeyi, bile isteye yitirdik.
Saygımızı, yaşama umudumuzu yitirdik. İnsan gibi görünen varlıkların cani olabileceğini unuttuk. Müslüman diye geçinen kişinin imansız çıkabileceğini unuttuk. Yardımsever sıfatıyla dolanan kişinin sadece görünürde iyi olabileceğini unuttuk.
Aslında unutmadığımız ve unutamadığımız şeyler de var. Yolda yürürken kişisel ve zihinsel gelişimini sağlamayan, utanmazların hakaretlerine maruz kalacağımızı unutmuyoruz. Hayvanlara, Allah korkusu olmayan insanlar tarafından yapılan işkenceyi unutamıyoruz.
Bir annenin feryadını, bir evladın imdadını ve çaresiz kalmış çocuğun bakışlarını unutamıyoruz. Unutup ve unutmadıklarımız gibi bir de kaybettiklerimiz var. İnsaniyetimizi ve insanlık görevimizi kaybettik, nasıl mı? Kötü olan bir şeyi görüp de görmemezlikten gelerek.
Aile bağlarımızı kaybettik, nasıl mı? Gençlik rotasına takılıp sanal alemden çıkmayarak, korku ve utanma hislerimizi kaybettik, nasıl mı? Müslümanlık görevlerini ihmal edip, ebediyen bulunduğumuz fani dünyada yaşayacağımızı sandık. Kalp kırmaktan çekinmez olup, başkalarının insani ve kültürel değerlerine saldırmaktan utanmadık.
Saygımızı kaybettik, nasıl mı? Bizim inancımızla, ırkımızla tenimizle bir olmayan insanı dışlayarak. Hani bir söz vardır, “Dünya bozulmuş’’ diye. Gerçekten doğan güneş, sonsuz gökyüzü, öten kuşlar, yeşeren çiçekler mi bozulmuş, yoksa bunlardan faydalanan insanlar mı? O zaman dünya değil insanlar bozulmuş oluyor. Ama ben, tıpkı yarın doğacak olan güneş kadar bizlerin düzeleceğine inanıyorum.
Birbirimize tekrar sevgiyle bağlanıp, saygı çerçevesinde ilerleyeceğimize inanıyorum. Kötü düşünceleri, aklımızdan ve kalbimizden atıp hayallerimize tutunacağımıza inanıyorum. Her nimet için Allah’a şükredip, iyimser olacağımıza inanıyorum. Dünya bu kadar güzelken zamanı geçmiş bir papatya gibi solmayıp, aksine tekrar çiçek açacağımıza inanıyorum. Ben her şeyin güzel olacağına inanıyorum. Peki ya sen?
hayır