Sayın Ekrem Canalp, son kararname ile Batman Valisi olarak atandı. Atanır atanmaz kente geldi konuta yerleşti. İlk iş Ahmet Deniz gibi, Hulusi Şahin Valiler gibi konut yaya olarak çıkıp Diyarbakır Caddesi boyunca vatandaşlarla sohbet ede ede vilayete ulaştı.
Sonraki gün sabah namazına müteakip “Bismillah” diyerek sabahın 05:00’da belediye başkan yardımcıları ve belediye müdürlerle ilk toplantısını gerçekleştirerek kente “merhaba” dedi.
Dün de İl Özel İdaresi personelini 05:00’da toplayarak toplantı gerçekleştirdi.
“Erken kalkan yol alır” derler ya evet gerçekten yol alır…
Muhtemelen mesaiye geç başlayanlar Vali Bey’i sevmeyecektir, “böyle vali mi olur, sabahın köründe iş mi olur, hızlı başladı en kısa zamanda normale döner” diyen çok olacaktır.
… ama inanın “Aşkınan çalışan yorulmaz” hele ki geldiği bölgedeki arkadaşlardan sorduk Sayın Vali’yi, dedikleri şey; “Abi bir bakarsın sabahın seherinde bilmem hangi köyün yolunda yeni doğan güneşin parlattığı ay yıldızlı flaması sallanan makam aracıyla yol gider. Bir bakarsın tüm müdürleri toplamış hem de hiç ummadıkları bir saatte toplantı yapıyor. Bir bakarsın çarşı esnafıyla muhabbete dalmış derdiyle dertlenir. Bir bakarsın en ücra mahalledeki çocuklarla oturmuş çocuk olmuş.”
Vallahi de dedikleri harfiyen bir bir gerçekleşiyor. Önce vatandaşlar, esnaf, sonra belediye, sonra özel idare sonra kenar demeyeceğim de en ücra mahalledeki çocukların yanına ayaklarını altına alıp sırtını duvara dayayarak oturmasına şahit olduk. Hele ki o ayaklarını altına alıp çocuklarla çocuk olma fotosu yok mu vallahi de yılın fotosu olmayı hakeden bir kare olmuş.
Bütün bunlara kent olarak şaşırıyoruz, gerçi şaşırmamakta elde değil ki kardeşim…
Yıllarca bırakın valiye “merhaba” demeyi, polisle konuşmayı, askere selam vermeyi, bunların gölgesine bakmaya cesaret edilemeyen bunlara kazara baktığınızda bile devletin o ceberrut yüzünün balyoz olup tepenize indiği bu bölgelerde(meşhur 90’lü yıllar) özellikle son 10 yıldır, huzur, kardeşlik iklimi hakim oldu; bahar, kardeşlik rüzgarları esmeye başladı.
İnsanlar devleti ile el ele, kol kola sarmaş dolaş olmaya başladı. İnsanlar artık nöbet tutan askerine polisine çay, yemek ikram etmeye başladı.
Devletin o balyoz olup insanların tepesine indiği o ceberut yüzü yok artık, artık devletin şefkat eli var
Peygamberinin emaneti olan yetime, engelliye sahip çıkma var, sokaktaki çocukla çocuk, hastanedeki hastayla hasta, huzurevindeki yaşlıyla yaşlı, kahvedeki üçlüye dördüncü, açla aç tokla tok olma dönemini yaşıyoruz artık
Devlet artık sosyal devlet, devletin görevlileri ise sosyal devlet anlayışını tabana yaymakla, anlatmakla, paylaştırmakla mükelleftir.
Geçen hafta Kaleme almıştım ya “yaralı tilkiyi veterinere ulaştıran komutan” diye evet sadece insan değil yaralı hayvanı bile artık yol kenarında kaderine bırakmayan bir devlete sahibiz.
Bugünleri bizleri gösteren yaradana şükürler olsun!..