İlahi sırlarla dolu Kahramanmaraş Depremleri
Depremlerle sarsılmaya devam ediyoruz.
6 Şubat’ta Kahramanmaraş depremleri derken bu kez de 20 Şubat’ta Hatay üst üste depremlerle sarsıldı.
6 Şubat’tan bu yana da 7 bini aşkın artçı depremler yaşandı.
Depremlerin vurduğu bölgelerde arama kurtarma faaliyetleri önemli oranda sona erdi şimdi de enkaz altlarında kalan cenazelerin çıkarılmasına başlandı.
Unutulmamalıdır ki Allah toprağa vahyettiği zaman taş üstünde taşın kalmaz!…
Dilerse, bir salgınla insanı evden çıkartmayan Allah bir silkelemeyle de eve sokmaz.
Deprem sürecinde yaşanan ve aklın sınırlarını zorlayan birkaç olaydan söz etmek istiyorum.
Deprem sonrası ülkenin dört bir yanı var gücüyle deprem bölgesine ulaşmaya çalışıyordu. Bunu en güzel Türkiye’ye gelen Fransız bir gazeteci aktarmaktadır;
Fransız gazeteci ülkesindeki bir televizyon programına bağlanıp şunları söylüyor; “Deprem bölgesine giderken yollarda yardıma giden tırlar gördük sanki frensiz uçuyordu araçlar taşıdıkları yükü deprem bölgesine yetiştirmek için.. Türkler çıldırmış olmalı” diyordu.
4 yıl önce ölen anne enkazda çocuklarının yerini gösterdi
Kahramanmaraş Belediyesi’nin karşısındaki enkazda çalışanların yanına bir kadın gelir ve “Durun Allah rızası için durdurun kepçeleri, bu duvarın arkasında evlatlarım var çıkarın onları” diyerek nokta gösterdi.
Çalışanlar “Sanki beynimiz uyuştu” diyor ve kadının gösterdiği noktada çalışma başlatıyor.
Çalışma sonucu gencecik iki delikanlı tebessüm eder ve çıkarın bizi buradan der.
Çalışanlar hayretler içerisinde ve müjdeyi vermek için kadını arıyor ancak kadını bulamıyorlar ve gençleri enkazdan sağ salim çıkartıyorlar.
Gençlere annelerinin gelip yerlerini gösterdiğini söyleyince gençlerden biri “Abi siz ne diyorsunuz bizim annemiz 4 yıl önce vefat etti”
Allah öldürmeyecek ya dört yıl önce ölen annelerini gönderir ve adeta koordinat verircesine görevlilerin cihazlarla “canlı yok” dediği yeri göstermesinin izahı nedir?
“Ben aç değilim ki bir abla bana yemek getiriyordu”
Yine Kahramanmaraş’ta enkazdan çıkartılan 5 yaşındaki kız çocuğuna hemşire soruyor; “Yavrum sana ne vereyim; çikolata mı, su mu?” sorusuna
“Acıkmadım ki abla, çok güzel bir abla geldi bana yemek verdi, su verdi. Benimle oyunlar oynadı ve korkma kurtulacaksın dedi ama siz gelince o da gitti.”
“Hayır tokum”
Gaziantep’te 147 saat sonra enkaz altından çıkartılan 12 yaşındaki Eylül’ü çıkartan ekipler, “Aç mısın” diye sordu.
Küçük Eylül ise, “Hayır, tokum, yemek yedim. Çok karanlıktı, mesela su düşünüyorsun karşında su oluyor.” Diye yanıtlaması…
“Babam gelip yemek su veriyordu”
Enkazdan 2 gün sonra çıkartılan Muhammed Emin, “Acıktın mı, su ister misin, korkuyor muydun?” sorularına karşılık, “Hayır Babam gelip bana su ve yemek veriyordu, hiç korkmadım” yanıtı kurtarma ekiplerini hayretler içerisinde bırakmıştı.
Yine Hatay Antakya’da 140 saat sonra enkazdan 7 aylık bebek çıkartıldı.
Açlığa dayanamayan ve normal şartlarda en fazla 2 saatte bir beslenmesi gereken bir bebek bu kadar zaman nasıl dayandı, nasıl beslendi acaba?...
“Acele etmeyin bir şeyimiz yok, hiç korkmadım.
Gaziantep'in Nurdağı ilçesi Bahçelievler Mahallesi'nde çalışma yapan ekipler, Zirve Apartmanı'nın enkazından 108. saat 9 yaşındaki Miray Karataş'a ulaştı ve “Korkma cici kız almaya geleceğiz seni” çağrısına Miray’ın “Acele etmeyin bir şeyimiz yok, hiç korkmadım.” Yanıtı karşısında şaşkına dönen ekipler Miray’a soru sorarak dinç tutmaya çalışıyor; “Korktun mu, neler yaptın” sorusuna, “Bir atın geldiğini gördüm, burası böyle beyazdı, burası da siyahtı, bir tane attı. Atın yanında sakallı bir adam vardı.” Ancak Miray’ın söyledikleri ekipleri bir kez daha şaşkına çeviriyor.
“Tıbben açıklamak mümkün değil”
Yine enkazdan çıkartılan bir gencin muayenesini yapan doktor, günler sonra çıkartılan delikanlının iç organlarının, böbreklerinin hiç zarar görmediğini görmesi karşısında, “Bunu tıpla açıklamak mümkün değil” şeklindeki açıklaması…
Depremde bunca çocuğun yara almadan günler sonra çıkartılmaları Allah’ın hikmeti değil de nedir? Her biri bir mucize değil midir?
Bu bebeklere, çocuklara yardıma koşanlar melekler, Hızır As değil de kim?