Evet, İnsan evrenin diğer fertleri gibi değil, daha fazlasıyla zararlı felçli değişimden yanadır. Fakat insan dışındaki canlıların tümü değişimden yana değil ve ilk yaratılıştan şimdiye kadar değişmemiştir. Evet, şimdiye kadar bütün canlıların fiziki yapısı, huyu, davranışı, şekli, sesi evvelki halinde sabittir, değişmemiştir. Aslan ilk aslandır, keklik, ceylan, balık ve saire zahiri-batini ile aynıdır, binlerce sene değişmemiştir. İnsan ise bunun tam tersidir, fiziki yapısı değişmemekle beraber ahlakı, düşüncesi, iradesi, giyim kuşamı, hatta imanı, inancı seri şekilde felçli değişim seyrindedir. Bu menfi değişimle dünyayı kendi hemcinsine zindan haline getirmiştir. Peygamber (sav) bu değişime işaret ederek şöyle buyurmaktadır: “Salih amelleri çabuk icra edin, karanlık geceler gibi fitneler başınıza gelecek, adam, sabah Müslüman, akşam kâfir ve ya akşam Müslüman sabah kâfir olur. Ve de maddeperest olup her şeyini hatta dinini dünya emtiasıyla değiştirir. Din mensuplarına, hatta Allah'a, peygambere itiraz eder, ibadetleri terk eder, haram olan zinayı, içkiyi, faizi, terörizmi helal eder, edep ve iffeti zedeler, merhamet, saygı gibi dini ve insani esaslardan içtinap ederek kendisi gibi sapık insanları, düzgün, insanlara tercih eder." (Müslim)
Evet dikkat edilirse bu gün insanların ekserisi bu hadisin ifade ettiği felçli değişim badiresine düşmüş, hatta Irak kökenli saldırgan İsveç'te kuran-i kerim yakma saldırısına germiş. Saldırgan İsveç devletinden cesaret alarak yakma eylemine girmiştir. Bu menfi değişim her sahaya girmiş, onun için güçlü fert güçsüz ferdi, güçlü devlet, güçsüz devleti güçlü toplum güçsüz toplumu imha etmeye, dünyayı zindan haline getirmeye çaba sarf etmektedir. İnsanın bu felçli değişimine dönüşüm yani tövbe gerekir, aksi takdirde istikbalde insanlık mefhumu helak olur, insan hayvandan da aşağıya düşer. Allah bu değişen insan hakkında şöyle der: BEL HUM ADAL, menfi yönde değişen insan hayvandan da sapıktır, Aslından fersah fersah uzaklaşmıştır. Akif bu zararlı değişimi şöyle ifade eder:
BİR GECE
Ondört asır evvel, yine böyle bir geceydi,*
Kumdan, ayın ondördü, bir öksüz çıkıverdi!
Lâkin, o ne hüsrandı ki: hissetmedi gözler,
Kaç bin senedir, halbuki bekleşmedelerdi!
Nerden görecekler? Göremezlerdi tabi'î:
Bir kerre, zuhûr ettiği çöl en sapa yerdi;
Bir kerre de, mâ'mûre-i dünyâ, o zamanlar,
Buhranlar içindeydi, bu günden de beterdi.
Sırtlanları geçmişti beşer yırtıcılıkta;
Dişsiz mi bir insan, onu kardeşleri yerdi!
Fevzâ bütün âfâkını sarmıştı zemînin.
Salgındı, bugün Şark'ı yıkan, tefrika derdi.
Derken, büyümüş kırkına gelmişti ki öksüz,
Başlarda gezen kanlı ayaklar suya erdi!
Bir nefhada insanlığı kurtardı o ma'sûm,
Bir hamlede Kayserleri, Kisrâları serdi!
Aczin ki ezilmekti bütün hakkı, dirildi;
Zulmün ki, zevâl aklına gelmezdi, geberdi!
Âlemlere rahmetti, evet, Şer-i mübîni,
Şehbâlini adl isteyenin yurduna gerdi.
Dünya neye sâhipse, onun vergisidir hep;
Medyûn ona cem'iyyeti, medyûn ona ferdi.
Medyûndur o mâ'sûma bütün bir beşeriyet..
Yâ Rab, bizi Mahşer'de bu ikrâr ile haşret...
Mehmet Âkif Ersoy(1873 - 1936)
Bu gün beşer, Akif'in dediği hale düşmüş, peygamberin getirdiği sistemi ihlal etmiş, tekrar Muhammedi sisteme dönmesi zaruret haline gelmiştir. Hakka namzet ol.