Kayıp edilen şey(nesne) ya da kişi önemli hale geldiyse o şeyin bir önemi yoktur demektir.
Bazen de sahip olduğumuz olumlu durumları geçmişteki pişmanlık(keşke) dilini sık sık kullanarak kurban edebiliyoruz.
Sahip olduklarımız ve hayatımızda olan kişilerin kıymetini bilerek yaşamak sağlıklı ilişkiler kurmamızı sağlar.
İnsan ilişki(iletişim) içinde varolan bir varlık. İlişki(etkileşim) olmadan var olamıyor.
Ben-şey ilişkisi, kişiyle bir araç arasında yaşanır. Paylaşmayı içermez, özne-nesne ilişkisidir. Buna karşılık ben-sen ilişkisinde iki kişi birbirlerini tek varlık, tek bir oluş olarak algılar.
Bütün kişiler(benler) fark edilmek ister. Fark etmek ve fark edilmek iki tarafa da iyi gelen bir süreç.
Bilinçli ben ötekinin farkındadır ve onun gözünden kendini sürekli bir değerlendirme halindedir.