Ah ne günlerdi onlar değil mi? Paranın hiç kimsede olmadığı günler, bir kısmında vardı tabii ki de şimdiki gibi değildi.
Zaten dostluklar arasında paranın da bir önemi yoktu.
Şimdi her adımda para ödemek zorundasınız.
Hata bir size bir şey söyleyeyim mi olmazsa var ya Batman'da birçok vatandaşın ölüsünü bile gömecek parası yok.
Taziyesini bile yapamazdı. Taziye direkt bir güne düşecekti ve ölü, öldü gömdük bitti denecekti.
Eskiden bir ölünün bile şerefi vardı. Çadırlar kurulurdu, yemek için kazanlar kurulurdu, her gelen bir miktar şeker ve çay getirir taziye sahibi teselli edilir, hatta cebine para konurdu.
Peki ya şimdi;
Selamünaleyküm, bir Fatiha, başın sağ olsun, hoşça kal.
Zaten gerisini belediye hallediyor.
Eskiden sadece o değil komşunun komşu üstünde komşuluk hakkı vardı. Adam evine duvar mı yapacak, komşular el birliği ile o duvarı yaparlardı. Odunu mu kırılacak komşular gençler gelir odunu kırar giderdi. Buğday mı dövülecek komşular gelir buğdayı döver pişirir hatta el birliği ile dama kadar taşınırdı
Paranın bir önemi yoktu önemli olan insanlık ve komşuluktu.
Günümüze dönelim komşu komşunun kapısını bile çalmıyor, nasılsın demiyor bir ihtiyacın bir isteğin var mı diye sormuyor.
Bırakın komşuluğu kardeş kardeşi bile sormuyor kardeşim ne yiyorsun ne içiyorsun bir şeye ihtiyacın var mı? Soran yok.
Hele durumun düşük mü, paran yok mu, ha kardeş, ha dış kapının mandalı.
Para insanı bozar mı?
Evet bozar.
Para örf ve adetleri gelenekleri ortadan kaldırır mı?
Evet kaldırır.
Para şeref haysiyet namus ortadan kaldırır mı?
Kaldırır.
Para her kapıyı açtırır mı?
Açtırır.
Demek ki neymiş, Allah'a meleklere değil paraya tapar olduk, insana değil kardeşe değil paraya değer veren olduk.
Paranın ne değeri var önemli olan insanlık diyen biri varsa onun elini öpün başınızın üstüne koyun zira o insanlardan artık kalmadı türünün tek örneği olabilir değerli biri.
Biz artık paranın büyüsüne kapılmış parasız kendimizi kimsesiz zavallı hisseden insanlarız.
Yani paranın kölesiyiz.
Yani paranın ne önemi var önemli olan insanlık cümlesi artık tarihteki tozlu sayfaların arasında kalan bir cümle hepsi bu.
Hoşçakalın