Peygamberimiz'in (s.a.v) "Ne şart ve durum olursa olsun asla burayı terk etmeyeceksiniz. Bizlerin cesetlerinin yaban kuşlar(akbabalar) tarafından parçalandığını görseniz bile yerinizi bırakmayacaksınız." emrine itaat edilmediği için kaybedilen Uhud Savaşı'nı bilirsiniz.. Hepimiz bu hadiseyi ilk duyduğumuzda "Ben olsaydım asla terk etmezdim, Resulullah (s.a.v) emretmiş sonuçta sahabeler nasıl böyle açık bir ikaza rağmen emre riayet etmemiş" diye illa ki düşünmüşsünüzdür.. MESCİD-İ AKSA da zamanımızın OKÇULAR TEPESİdir. Siz hayattayken kardeşlerinizin etlerinin akbabalar tarafından parçalandığına şahitken dilinizdekini niye icraate dökmüyorsunuz, tepeyi niye boş bırakıyorsunuz?.. Yalnız bir hatırlatma yapayım;
Efendimiz (s.a.v) savaş sona erince okçular tepesini terkedenleri azarlamamış bilakis sarılmış ve akabinde Âl-i İmran 159.ayeti “Sen onlara sırf Allah’ın lütfettiği merhamet sayesinde yumuşak davrandın. Eğer kaba, katı kalpli olsaydın, hiç şüphesiz etrafından dağılır giderlerdi. Onları affet, onların bağışlanmasını dile, iş hakkında onlara danış, karar verince de Allah’a güven, doğrusu Allah kendisine güvenenleri sever.” nazil olmuş.. Hz. Peygamber’in müslümanlara karşı bu şekilde merhametli davranması neticesinde birçok kimsenin müslüman olduğu da rivayet edilmiştir (İbn Âşûr, IV, 145).
Nitekim Uhud Savaşı’ndaki hataları affedilen sahâbîler bir daha böyle bir hata yapmamaya gayret göstermiş ve girdiği bütün savaşlarda Hz. Peygamber’in ve kumandanlarının emirlerine titizlikle uyarak zaferler kazanmışlardır.
İslam’a yeni girmiş olmaları veyahut ilk defa karşılaştıkları bir durum olması onlar için affedilme sebebi olmuştur ya bizlerin durumu...
Her Gazze haberi gördüğümüzde “Rabbim bizi affet elimizden sadece dua etmek geliyor” deyip ekranı kapatıp normal hayatınıza devam ederek aynı kefeye giremeyeceğimizi Fatır Suresi 5.ayette geçen “..Hilebaz Şeytan sakın sizi Allah’ın rahmetiyle kandırmasın” ifadesiyle hatırlatmak isterim. Selam ve Dua ile..