31 Temmuz günü hepimizi derinden üzen bir olay oldu. Hamas’ın siyasi büro başkanı İsmail Heniyye İran'ın başkenti Tahran'da suikast sonucu şehit edildi. Tam da peygamber efendimizin vefat ettiği yaşta 63 yaşında vefat etti.
İsmail Heniyye, 1963 yılında Filistin topraklarından göçe zorlanan Filistinli bir ailenin çocuğu olarak Gazze şeridindeki bir kampta dünyaya geldi. Gazze İslam üniversitesinde mezun oldu. 1.İntifadaya katıldığı ve Hamas üyesi olduğu gerekçesiyle tutuklandı. İsrail tarafından Gazze’den sürgün edildi. 1999-2004 tarihleri arasında Hamas Genel Sekreteri Şeyh Ahmed Yasin’in özel kalem müdürlüğünü yaptı. 2006 yılında Filistin’de yapılan seçimlerde ABD ve İsrail’in karşı çıkmalarına rağmen Başbakanlığa atandı. Şeyh Ahmed’e yapılan suikastlerin birinde yaralı olarak kurtuldu. 2006-2007 yıllarında konvoyuna düzenlenen saldırıdan ve İsrail’in evini hedef alan füze saldırısından sağ kurtuldu. 2024 yılında Aksâ Tufanının 7.ayında İsrail Gazze’de ailesinin bulunduğu aracı vurması sonucu 3 oğlu ve 4 torununu kaybetti.
63 yıllık ömründe rahat yüzü görmeyen Heniyye ömrü hapishane ve sürgünlerde geçti. Malını evladu iyalini davası uğruna feda etti. 40 yıl boyunca hep suikast endişesiyle yaşadı. Tek evli olup 13 evlada sahipti. Çocuklarının çoğu kendisinden önce şehit oldular.
İsmail Heniyye’nin en belirgin vasfı samimiyeti ve cana yakınlığıydı. Kendisini yakından tanıyanların ifadesiyle, onu gördüğümüzde Allah’ı hatırlardık. Dünyevi hiçbir çıkarı yoktu sadece davasına odaklanmış davam için ne yapabilirimin derdiyle yaşardı. Nitekim Kudüs için yapılan bir mitingde . “Canımız kanımız, ailemiz ve sahip olduğumuz her şey Kudüs ve Mescid-i Aksâ’ya feda olsun” demişti.
İsmail Heniyye şehâdet şerbetini içmeden saatler öncesinde İran’da dini lider ile görüşmesinde şehit olacağını sezercesine şu ifadeleri kullanmıştı: “Dirisi ve ölüsüyle, güleni ve ağlayanı ile burası dünyadır. Allah(c.c) yaşatır ve öldürür. Ancak bu ümmet devam edecektir. Allah’ın izniyle yenileri gelir. Şairin dediği gibi; Bir efendi gitmişse yerine yeni bir efendi doğar.”
7 Ekim olaylarında üç oğlunun ve torunlarının haberini aldığında ”Düşman oğullarımı öldürerek duruşumuzu değiştireceğimizi düşünüyorsa yanılgı içindedir. Oğullarımın kanı Gazze’de şehit olan insanlarımızın kanından daha kıymetli değildir. Çünkü hepsi benim evlatlarımdır. Oğullarımın kanı Kudüs ve Mescid-i Aksâ nın özgürleştirilmesi için yolumuza devam edeceğiz. Demişti. Kendisi şehit olunca da oğlu Abdusselam “ Babamın kanı Gazze’li çocukların veya kişilerin kanından daha kıymetli olmadığı gibi bizim gözyaşlarımız da şehit ailelerin gözyaşlarından daha kıymetli değildir” ifadelerini kullandı. Yine babası hakkında, “ Babam istediğini aldı. Her gün şehit olmak için dua ederdi” dedi.
Evet İslam aziz bir evladını, yiğit bir direnişçiyi kaybetti. Ancak İslam dini dimdik ayakta mücadele kaldığı yerden devam ediyor . İslam da sancak düşmez sadece el değiştirir. Kafirler istemese de Allah nurunu tamamlayacaktır.
Şehadete ayarlanmış bir ömrün sahibi olan Heniyye’nin amacına ulaştı. “ Düşmanlarım bana ne yapabilir ki! Ben cennetimi yüreğimde taşıyorum, nereye gitsem o benimle gelir. Hapsedilmem halvet, sürgün edilmem hicret, öldürülmem şehâdetttir.” Bu inancı taşıyanları mağlup edemezsiniz.
Rabbimden niyazımız İsmail Heniyye’nin şehadetini kabul etmesi Peygambere (sallallahu aleyhi ve sellem’e) komşu eylemesidir.