310 günden fazladır, Siyonist çete Gazze’de aralıksız son soykırım gerçekleştiriyor. 70 bin ton bomba attı. Şu ana kadar 40 binden fazla insan katletti. Binlerce insan evsiz yurtsuz bırakıldı. Güvenli bölge diye yönlendirildikleri yerlerde katledildiler.
İşgalci İsrail, Gazze'nin bir çok yerine yardım konvoylarının girmesine engel olduğu için insanlar açlıktan ölüyor. En son 4 yaşındaki bir çocuk açlıktan hayatını kaybetti.
İşgalci İsrail‘in attığı füzeler Gazze’li bir aileyi komple yok etti. Katledilenlerin hiçbirinin cesedi bulunamadı. Hepsi paramparça olmuştu.
İşgalci İsrail‘in attığı füzelerden dolayı Gazze’li minik bir çocuk kafası vücudundan kopmuş bir şekilde bulundu.
İşgalci İsrail, susuz kalan insanlara su taşıyan sivillere bomba yağdırıp hepsini katletti.
İşgalci İsrail, 4 günlük ikizlerine doğum belgesi çıkarmaya giden babanın evini bombalaması sonucu eşi ve dört günlük ikizleri katledildi. Geriye kendisi ve elinde ikizlerinin doğum belgeleri kaldı.
İşgalci İsrail, sabah namazı için bir araya gelen Gazze’lilere tonlarca ağırlıkta bomba attı. Namaz için bir araya gelen en az yüz masumu katletti. Atılan bombaların şiddeti o kadar yüksekti cesetler paramparça oldu. Sağa sola savrulan cesetler tanınamaz haldeydi. Cesetler poşetlere doldurulup gömüldü.
İşgalci İsrail‘in bombaladığı bir evde babası katledilen bir gence, babasının parçalanmış cesedini plastik poşette eline verdiler.
İşgalci İsrail sivillerin olduğu bir evi bombalaması sonucu ev halkının tamamını katletti. Aileden sadece bir buçuk yaşındaki bir kız çocuğu sağ kurtarıldı. Ufak kız çocuğu ailenin hayatta kalan tek çocuğu olarak hayatta kalma mücadelesi verecek.
İşgalci İsrail‘in bombardımanı neticesinde enkaza dönen evde, bir kadın çaresizce çocuklarına seslendi... Belki hayattalardır, belki ses verirler diye...
İşgalci İsrail‘in bombardımanında katledilen çocukların cesetlerini, çocukların babası naylon torbada taşıdı.
İşgalci İsrail‘in askerlerinden biri şu itirafta bulunuyor: futbol oynayan 2 Gazze’li çocuk gördüm, ikisinin kafalarına nişan alarak öldürdüm.
Ve daha nicesi...
Evet şahit olduk.
Evet canlı canlı izledik.
Evet çığlıklarına kulak tıkadık.
Evet gözlerimizin önünde açlıktan öldüler.
Evet gözlerimizin önünde yanarak can verdiler.
On iki yaşlarında gözü yaşlı Gazze’li bir kız çocuğunun hepimize sitemi: Yorulduk sadece ben değil hepimiz yorulduk. Tüm çocuklar yoruldu. Yeter artık yeter. çektiğimiz acılar sizi memnun mu ediyor? Bıktık ey dünya bıktık. Çocuklar enkaz altında ölüyor. Elleri, bacakları, başları kesiliyor. Bizi izleyen herkese soruyorum? Damarlarınızda hangi kan akıyor? Siz neyden yaratıldınız? Sizin çocuğunuzun başına böyle bir şey gelse sessiz kalacak mıydınız? Tek bir şey söyleyeceğim: Hakkımı helal etmiyorum. Ne bu dünyada ne de ahirette sizi asla affetmeyeceğim. Allah’tan sizi affetmemesini isteyeceğim. Size son sözüm bu...